Κήρυγμα Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας για την Κυριακή των Απόκρεω (23 Φεβρουαρίου 2025)
- 22/02/2025
Κυριακή των Απόκρεω
Ευαγγέλιο: Ματθαίος κε´ 31-46
«Ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τι καθεύδεις;
το τέλος εγγίζει, και μέλλεις θορυβείσθαι…»
Ζούμε την Εκκλησιαστική περίοδο του Τριωδίου που μας οδηγεί στην Ανάσταση του Κυρίου. Σήμερα τρίτη Κυριακή των Απόκρεω ο Θεός εμφανίζεται ως δικαστής αυτό γίνεται , για να βγούμε από την ραθυμία μας και χωρίς αναβολή να καλλιεργήσουμε την μετάνοια για την σωτηρία μας.
Ρώτησαν κάποιον ασκητή πότε θα έρθει η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και απάντησε πολύ εύστοχα ότι είναι η ώρα του θανάτου μας. Ο θάνατος είναι πραγματικότητα, όλοι είμαστε μελλοθάνατοι. Μεγάλος αριθμός ανθρώπων καθημερινώς συνωστίζεται για να περάσουν από αυτήν αυτή την πύλη. Ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για να πεθάνει, γεννήθηκε για να ζήσει αιώνια. Δεν υπάρχει θάνατος, αλλά είναι μετάσταση από τα γήινα στα ουράνια, μετάθεση από τα λυπηρά στα χαρούμενα. Όταν έρθει ο θάνατος, η ψυχή που είναι εικόνα Θεού, χωρίζεται από το ανθρώπινο σώμα και ανεβαίνει στον Ουρανό. Το μεν σώμα θάπτεται στη γη, η δε ψυχή ανεβαίνει στον Ουρανό. Κατά την ώρα του θανάτου γίνεται το πρώτο δικαστήριο ενώπιον του Χριστού. Ο άνθρωπος κατατάσσεται ανάλογα με τα έργα του, στην Κόλαση ή στο Παράδεισο που είναι η απόλυτη αιώνια πραγματικότητα. Όμως ακολουθεί και το μεγάλο δικαστήριο κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.
Η σημερινή περικοπή του ευαγγελίου είναι η προφητεία-παραβολή του ιδίου του Χριστού για το μεγάλο δικαστήριο που θα επιτελέσει όταν θα έρθει ως ένδοξος Βασιλέας. Κατά τον ιερό Χρυσόστομο το σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα είναι η γλυκυτάτη περικοπή που ο ίδιος ο Χριστός ομιλεί για την Βασιλεία του που είναι γεμάτη με τους αχθοφόρους της δικής του αγάπης.
Στο μεγάλο αυτό δικαστήριο θα καθίσει στον θρόνο Του ο Χριστός και μπροστά του θα μαζευτούν όλοι οι άνθρωποι όλων των αιώνων. Τότε θα τους χωρίσει σε δικαίους και αδίκους όπως χωρίζει ο βοσκός τα πρόβατα από τα κατσίκια. Στο μεγάλο αυτό δικαστήριο θα ανοιχτούν τα χρεωστικά βιβλία και του καθενός η ζωή και τα έργα θα περάσουν από μπροστά του σαν μια κινηματογραφική ταινία. Ο Κύριος στην πρώτη παρουσία του και στην εδώ ζωή μας είναι ταπεινός και δεν κρίνει κανέναν, αλλά αντιθέτως περιμένει την μετάνοια όλων. Τον Παράδεισο τον έφτιαξε για τον άνθρωπο και την Κόλαση μόνο για τον διάβολο. Εδώ στην γή η μακροθυμία Του είναι μεγάλη για τον άνθρωπο. Όμως στην Δευτέρα του Παρουσία θα εμφανιστεί ως αυστηρός Κριτής.
Το κριτήριο με το οποίο θα κριθούν οι άνθρωποι θα είναι η αγάπη προς τον αδελφό τους. Εδώ η αγάπη παίρνει ένα ιδιαίτερο νόημα και κίνητρο. Στο πρόσωπο των ανθρώπων μας, των πονεμένων ιδιαίτερα, είναι ο ίδιος ο Χριστός. Το λέει ξεκάθαρα. Ήμουνα πεινασμένος και με χορτάσατε, ήμουνα χωρίς ρουχισμό και με ντύσατε, ήμουνα φυλακή και με επισκεφθήκατε. Και εφ‘ όσον το κάνατε σε έναν απ’ αυτούς τους ελαχίστους σε μένα το κάνατε. Και όσοι δεν έδωσαν αγάπη και κόπο, είναι σαν να μη το έκαναν στον ίδιο τον Χριστό. Και τους ονομάζει τους μεν ευλογημένους, τους δε καταραμένους. Στο πρόσωπο του διπλανού μας βλέπουμε τον ίδιο τον Χριστό, κι αυτό κάνει ευλογημένες τις σχέσεις σου με όλους. Αν βλέπεις στο πρόσωπο του διπλανού σου τον Χριστό, δεν μπορείς να τον εκμεταλλευτείς, αλλά μπορείς μόνον να τον αγαπήσεις ως εικόνα Χριστού, ως το ίδιο τον Χριστό. Κι εδώ βρίσκεται η αληθινή αγάπη, να βλέπεις στο πρόσωπο του πονεμένου τον ίδιο τον Χριστό και να τον υπηρετείς. Ο διπλανός μου ο άγνωστος και ο γνωστός είναι ο Χριστός, είναι δίπλα μου και τίποτα άλλο πιο μεγάλο δεν του οφείλω παρά να τον αγαπώ και να θυσιάζομαι για το πρόσωπό του. Είναι το ανεξόφλητο χρέος μου.
Οι ευλογημένοι θα κληρονομήσουν την ετοιμασμένη Βασιλεία του Θεού και οι καταραμένοι την κόλαση που ετοίμασε για τον διάβολο και του αγγέλους του. Και η κόλαση ξεκινά από εδώ στην γη όταν βιώνει κανείς μέσα στην αμαρτία που τον διαλύει ψυχικά και σωματικά. Και ασφαλώς και από εδώ ζει ο χριστιανός την Βασιλεία του Θεού αν έχει γνωρίσει τον Χριστό ζώντας μέσα στην Θεία Λειτουργία, που είναι η Βασιλεία του Θεού επί της γης και κοινωνεί τον Χριστό σε μια ουράνια μέθεξη. Η Θεία Λειτουργία είναι όντως η γεύση του Παραδείσου. Έτσι το λέει ο ίδιος ο Κύριος «Να ποια είναι η αιώνια ζωή: Ν΄ αναγνωρίζουν οι άνθρωποι εσένα ως τον μόνο αληθινό Θεό, καθώς κι εκείνον πού έστειλες, τον Ιησού Χριστό».[1]
Εδώ στη γη ο Χριστός μας είναι ‘’ο πράος και ταπεινός τη καρδία’’. Σταυρώθηκε για μας και ενώ δεν όφειλε τίποτα για κανέναν μας όμως κατέβαλε το χρέος όλων των αμαρτιών μας με την Σταύρωση του. Στέκει ο Κύριος σαν ζητιάνος έξω από την πόρτα της ψυχής σου και κρούει ικετεύοντας να του ανοίξεις να σε συγχωρήσει, να σου στρώσει Τράπεζα Αγία. Πόσο μεγάλη είναι η μακροθυμία του, πόσο απερίγραπτη η αγάπη του!
Ο ιερός Χρυσόστομος παρουσιάζοντας τον Κύριο να απευθύνεται στον καθένα μας προσωπικά μας αναφέρει:
«Στον παρόντα καιρό η μακροθυμία μου είναι μόνον παρούσα∙ θα έρθει καιρός που θα κλείσει η πόρτα της χρηστότητός μου∙ θα έρθει καιρός που το δάκρυ του αμαρτωλού δεν θα ωφελήσει να στάζει από τα μάτια του∙ θα έρθει καιρός που σάλπιγγες θα ηχούν και θα αναγγέλλουν την Δευτέρα μου Παρουσία, τότε που θα διατρέχουν οι άγγελοι παντού για να φέρουν στο δικαστήριο όλες τις μυριάδες των νεκρών, τότε που το βήμα του Κριτού θα μου δοθεί, και θα είμαι πιο πάνω από τις άνω δυνάμεις, τότε που οι αρχές και οι εξουσίες των Αγγέλων θα δορυφορούν Εμένα ερχόμενο εν δόξη. Ελάτε λοιπόν πριν κλείσω τις πόρτες των οικτιρμών μου και πριν τελειώσει το πανηγύρι της ζωής». [2]
[1] Ιω. 17,3
[2] In Bassum martyrem 50.723,50-724,27
